Strona www stworzona w kreatorze WebWave.
Kilka lat temu w trakcie studiów współtworzyłam profil informacyjny dotyczący kryzysu i interwencji kryzysowej. W ramach tego projektu przybliżałyśmy treści dotyczące natury kryzysu, miejsc oferujących wsparcie, a także tego, jak wspierać kogoś, kto kryzys przeżywa. Ponieważ takich informacji w przestrzeni on-line nigdy za wiele, poniżej krótkie TAK/NIE w postępowaniu z osobami doświadczającymi kryzysu. Traktuję to jako zbiór pomysłów na działania wsparciowe oraz listę takich, których wsparciem nazwać nie możemy i raczej powinniśmy unikać.
Zapytaj, czego potrzeba - osoba w kryzysie potrzebuje odzyskać kontrolę nad życiem. Podejmowanie decyzji jest formą kontroli. Jeśli nie jest w stanie decydować, zaoferuj podstawową opiekę (picie/koc/spokojne miejsce), aby była bezpieczna.
Wysłuchaj - daj maksimum swojej uwagi, nie przerywaj. Jeżeli coś nie jest dla Ciebie jasne - dopytaj, gdy nastąpi pauza, np. "Co w tej sytuacji jest dla ciebie najgorsze?"
Daj przestrzeń na emocje - pozwól, by bliska osoba przeżyła emocje, które odczuwa. Stwórz bezpieczną przestrzeń bez osądzania czy uspokajania. Bądź i wspieraj.
Bliskość - często wystarczy pobyć razem. Nie musisz ciągle do kogoś mówić ani podtrzymywać rozmowy. Wystarczy wspólne siedzenie, aby ktoś poczuł się lepiej.
Zapytaj, jak możesz pomóc - może są jakieś prozaiczne rzeczy, w których możesz wesprzeć bliską osobę?
Bądź czujny - jeśli wyczujesz, że bliski może chcieć targnąć się na swoje życie, nie ignoruj tego. Postaraj się nie zostawiać tej osoby samej, a o swoich podejrzeniach poinformuj pozostałych członków sieci wsparcia.
Dbaj o siebie - wspierając kogoś, nie zapominaj o zadbaniu o własne zasoby. Aby móc o kogoś dbać, musimy być w dobrej kondycji. Nie zaniedbuj siebie. Znajdź czas, aby zregenerować siły.
Profesjonalne wsparcie - sprawdź kontakty i bądź w stanie podsunąć je bliskiej osobie. Profesjonalna pomoc bywa niezbędna niezbędna.
Zachowaj spokój - panikowanie, załamywanie rąk nie pomoże bliskiej osobie odzyskać równowagi. Pozwól jej oprzeć się na twoim opanowaniu.
NIE mów "poradzisz sobie", "będzie dobrze", "weź się w garść", "przesadzasz", "nic się nie dzieje" - tzw. pocieszacze w rzeczywistości negują i tłumią to, co dzieje się z osobą w kryzysie. Nie pozwalają przeżyć emocji i sytuacji - nie wspierają, a osłabiają.
NIE próbuj na siłę wyszukiwać osobie w kryzysie zajęć, kiedy odmawia - nie oderwiesz jej od przeżywania. Każdy przeżywa na swój sposób i w swoim tempie.
NIE zmuszaj osoby w kryzysie do aktywności towarzyskiej - jeśli ktoś odmawia, nie bierz tego personalnie. Pozwól człowiekowi decydować, co jest mu w danej chwili potrzebne.
NIE obrażaj się, bo ktoś odrzuca pomoc. To nie jest odrzucenie Ciebie.
NIE oceniaj i nie porównuj - realnie nie masz pojęcia, jak zachowasz się będąc samemu w sytuacji kryzysowej.