Strona www stworzona w kreatorze WebWave.

Ktoś robi coś, co nas boli lub nam przeszkadza. Jesteśmy zirytowani, smutni, zniecierpliwieni. Tak dłużej być nie może. Chcemy powiedzieć, by przestał i zmienił swoje zachowanie, ale efekty tej rozmowy mogą być dalekie od tego, co chcieliśmy osiągnąć. Z jednej strony czyha na nas obawa przed zrobieniem komuś przykrości, a z drugiej buzujące emocje, które nie ułatwiają nam doboru słów. Efekt możemy wylosować z felernej puli, która zawiera między innymi:

•  poczucie, że się czepiamy bez uzasadnienia
•  forma pretensji zakończona obrazą drugiej strony lub po prostu kłótnia
•  przepychanka „kto komu bardziej i częściej robi gorzej”
•  irytację, bo zachowanie dalej się powtarza
•  milczenie i duszenie w sobie, aż do eksplozji w przyszłości

Unikanie tematu i czekanie aż „sam/a się domyśli” nie jest rozwiązaniem, bo dobrze wiemy, że nikt sam się nie domyśla. Kiedy chcemy jakiejś zmiany, musimy o niej powiedzieć. Jeżeli zależy nam na relacji – prywatnej czy biznesowej - powinniśmy rozmawiać o rzeczach, które nie są pozytywne. Tylko w ten sposób wypracujemy rozwiązania dające podstawy dla trwałych, pełnych sukcesów kontaktów. Schemat FUKO jest właśnie metodą, dzięki której będziemy w stanie w sposób uporządkowany i nieatakujący rozmawiać o rzeczach, które nie zawsze są przyjemne.

Poniżej zarys metody FUKO wraz z prostym przykładem i dwiema ważnymi uwagami.

Fakty – o jakie zachowanie/sytuację nam chodzi

Uczucia – jakie uczucia budzi w nas poprzednio wymieniona rzecz

Konsekwencje – co powoduje wymieniona rzecz i jakie będą skutki jej dalszego występowania. Dzięki temu informujemy rozmówcę, czego może się spodziewać w przyszłości, jeżeli ta sytuacja się powtórzy.

Oczekiwania – jakiego zachowania/sytuacji oczekujemy w przyszłości, na jakim efekcie nam zależy.

Przykład:

Fakty – Kolejny raz spóźniasz się ponad pół godziny na umówione spotkanie i nie dajesz mi znać.

Uczucia – Jestem zdenerwowany, bo martwię się, że coś Ci się stało i jest mi przykro, bo odbieram to jako brak szacunku.

Konsekwencje – Jeżeli będziesz dalej tak postępował, przestanę się z tobą umawiać na mieście. Przez pierwszą część naszego spotkania próbuję się uspokoić i trudno mi cieszyć się tym, że cię widzę.

Oczekiwania – Chciałbym, żebyś proponował godzinę spotkania, na którą możesz dotrzeć albo dawał mi znać godzinę przed terminem, że mamy spotkać się później.

W ten sposób, zamiast czynić komuś pełne nerwów wyrzuty „znowu na ciebie czekam, w tym czasie mogę robić ciekawsze rzeczy, nie odbierasz telefonu, myślałem, że wpadłeś pod samochód!!!” osiągamy sukces komunikacyjny: - nazywamy swoje emocje, co pozwala nam zredukować poziom nerwów - przedstawiamy klarowne wyjaśnienie, dlaczego ta sytuacja nam nie odpowiada i czego chcemy.

Dwie rzeczy, o których warto pamiętać:

1. Przed Faktami warto powiedzieć, dlaczego ta sytuacja czy osoba jest dla nas ważna – np. Wiesz, jak cię lubię i jak nasze spotkania są dla mnie ważne.

2. Konsekwencje – jeśli podajmy jakieś konsekwencje, to bądźmy pewni, że jesteśmy zdecydowani je wdrożyć. W przeciwnym razie w relacji bardzo szybko zabraknie balansu, bo druga strona nauczy się, że nie mówimy poważnie.

Jak zacząć:

Weź kartkę, przypomnij sobie jakąś niedawną sytuację i rozpisz, w oparciu o FUKO, jak mogłaby wyglądać Twoja wypowiedź. Spróbuj z kilkoma przykładami - z każdym kolejnym będzie łatwiej. Następnie trenuj – przed rozmową rozpisz etapy na kartce, a potem użyj ich w rozmowie. Z czasem kartka nie będzie potrzeba. Powodzenia!

Artykuły z tej kategorii